ಅವಾಂತರ

ಮನಸುಗಳು ಮನೆಯಲ್ಲಿವೆ
ಕನಸುಗಳು ಹೊರಗೆ ಗರಿಗೆದರಿವೆ ಬದುಕ ದಾರಿ ತಿಳಿಯದೆ
ಭಾವನೆಗಳ  ಬಾವಿಬತ್ತಿದೆ.

ಹಗಲು ಇರುಳು ಚಿಂತೆಗಳು
ಕಂತೆ ಕಟ್ಟಿ ಸುಳಿದಿರಲು
ಸಂತಸದ ತಂಗಾಳಿ
ಇನ್ನೂ  ದೂರವಾಗಿದೆ.

ಕರುಣೆ ತೋರದ
ಕಾರುಣ್ಯ ಬೀರದ
ಭೂಮಿ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಅತ್ತಿದೆ
ನಮ್ಮೊಡನಿರಳು ಬೆಚ್ಚಿದೆ.

ನಮ್ಮದೇ ಕರ್ಮ ಕಥೆಗಳು
ಗರಿಬಿಚ್ಚಿ ಕೂತಿವೆ
ಹಾರಲಾರದೆ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ 
ಮುಗ್ಗರಿಸಿ ಬಿದ್ದಿವೆ.

ಸಪ್ತಸಾಗರ ತಂಪಾಗಿದೆ
ಗೊಂದಲದ ಗೂಡಾಗಿದೆ
ಭವನೆಗಳ ಬೆಟ್ಟವಾಗಿದೆ
ಬರದ ಭೂದಿಯಾಗಿವೆ.

ಚಡಪಡಿಸುವ ಚಕ್ರಗಳು
ಇಂದೂ ತಿರುಗುತ್ತಿವೆ
ಚಕ್ರವ್ಯೂಹವ ಭೇದಿಸಲು ಕಾಯುತ್ತಿವೆ ಹಾದಿ ಅಭಿಮನ್ಯುವಿನ.