ಬೆಟ್ಟದ ಜೀವ

ಬೆಟ್ಟದ ಜೀವ

ಮಳೆಗಾಲದಲಿ ಥಂಡಿಗೆ ನಡುಗಿ
ನಿಂತೆ ಮುದುಡಿ ನೆನೆ ನೆನೆದು

ಬಿರು ಬೆಸಗೆಯಲಿ ನೀರಿರದೆ ಒಣಗಿ
ಬೇರುಗಳನಿಳಿಸುತ ನಿಂತೆ

ಚಳಿಗಾಲದಲಿ ಪರ್ಣಗಳಕೊಡವಿ
ಬರಿಗೈಯಾದೆ ಏನೂ ಇರದೆ

ಬೆಳೆದ ಬೆಟ್ಟದ ಜೀವ ನಾನು
ನನ್ನ ಕೇಳುವವರಾರು.?

ಯಾರೋ ಹೇಳುವ ಹಾಗೇ 
ಹುಟ್ಟೇ ಪುಣ್ಯವಂತೆ..!!?

ಬುಡಕೆ ನೀರು ಹಾಕಿದವರಿಲ್ಲ
ಪ್ರೀತಿ ತೋರಿ ಮೈ ಸವರಲಿಲ್ಲ

ಜೀವ ಹಿಡಿದು ನೀರಿಗಾಗಿ ಮೈಲಿಗಟ್ಟಲೇ
ಬೇರು ಬೆಳಸುತ್ತ ಒಳಗೆ ಮಾಗಿದ್ದು ಬಿಟ್ಟರೆ
ಮೇಲೆರಲಿಲ್ಲ ಬೆಳಯಲಿಲ್ಲ ಬಾಹ್ಯರೂಪ
ಈ ನತದೃಷ್ಟ ಕುರೂಪಕ್ಕೆ ಹಣ್ಣು ಇಲ್ಲ

ಆಳೆತ್ತರ ಬೆಳಯುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ವತ್ಸರಗಳುರುಳಿದವೋ..?
ಅದೋ ಯಾರೋ ಬಂದರು ಈಗ
ಸುಗಂಧವೆನ್ನುತ ನನ್ನ

ಅಪರೂಪದ ಔಷಧವಂತೆ ಈಗ
ಹೊರತೊಗಟೆ ಹೆರೆದು ಕೆತ್ತಿ ಚಕ್ಕೆಯನು
ಎಲೆಗಳನು ಹರಿದು ಬೇರುಗಳ ಬಗೆದು..
ಹಳದಿ ಹಲ್ಲುಗಳ ಕಿರಿದು ನಗುಮೊಗದಿ

ಬೇಕಾದ್ದು ಸಿಕ್ಕಿ ಬಯಕೆ ತೀರಿತೆನ್ನುವ ಭರದಲಿ 
ತಿರುಗಿಬನೋಡದೆ ನಡೆದಿಹರು ಭರ್ರನೆ ವಾಹನವನೇರಿ