ಕ್ಷಮಿಸಿಬಿಡು ನನ್ನ

ಇರುವುಗಳ ಇತಿ ಸುರಿದು ಗತದ ಹಾಸವ
ತಿರುಚಿ ಬುದ್ಧಂ ಶರಣಂ ಗಚ್ಚಾಮಿ ಎಂದು
ಇತಿಹಾಸವ ಉದ್ಗರಿಸಿದ ಮಂದಿ
ಪ್ರೀತಿ ಹಂಚಿ ನೀ ನಡೆದ ದಾರಿಯಲಿ ನಾ ನಿಂತು ನೋಡಲು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ

ಗೌಜು ಬೀದಿಯ ಗವಾರರು
ಇವರು
ನಗವಷ್ಟೇ ಗಣ್ಯ ಜನಕೆ
ಗೌತಮ ನಿನ್ನ
ಮುಗುಳ್ನಗುವಲ್ಲ...!

ಹೆಬ್ಬೆರಳ ಮಾಲೆಯ
ಕಗ್ಗಲ್ಲ ಅಸುರನೆದೆಯಲ್ಲಿ ದಯದ ಅಮೃತಬಳ್ಳಿ
ತಾ ಮೊಳೆತು ಮಾನವನಾದವನ ಜೀವನವ
ನೆನೆವವರ ಗುಂಪಿನಲಿ;
ನಿನ್ನ ಉನ್ಮಿಷಿತ ಎದೆಯ ಉದಾಹೃತ ನುಡಿಗಳೆಂದೂ
ಉದಾಸೀನ ಮತಿಯ ಉನ್ಮತ್ತ ಮನಕ್ಕಿರಲಿ,
ಕಿವಿಗಳಿಗೂ ತಾಕಲಿಲ್ಲ...!

ಸತ್ಯ ಕದ್ದ ಕಳ್ಳರ ಪೈಕಿ
ಗೊಡ್ಡು ಮೌಢ್ಯದ ಗಳಗಂಟೆಯ ಹಿಡಿದು
ಓಡಿದವನ ಬೆನ್ನಟ್ಟಿದ ಮಂದಿ
ಸಿಕ್ಕೀತು ಹೇಗೆ ನೀ ನಮಗಿತ್ತ ಅರಿವಿನ ಬುತ್ತಿ

ಆ ಉನ್ನಿದ್ರ ಇರುಳಿನ ಬಹಳಷ್ಟು ಪರಿಚಯ
ನಮಗಿದ್ದರೂ
ನಿನ್ನಂತೆ ಉದೀಚೀನ ನಡಿಗೆಯ
ಉದಾತ್ತ ಬುದ್ದನ ಉದ್ಗಮಕ್ಕಲ್ಲದೆ
ಕೇವಲ ಉದ್ವೇಲ ಬಯಕೆಗಳ ಈಡೇರಿಕೆಗಷ್ಟೇ ಸೀಮಿತ
ಪಡಿಸಿದವರು ನಾವು
ಆಸೆ ತೊರೆದು ಬದುಕ ಬದುಕಿರೆಂದ ನಿನ್ನ
ತೊರೆದು ಜೀವಿಸಲೊರಟವರು

-ಪಾಪಣ್ಣ