ಗಾಂಧಿ ಬಣ್ಣದ ಮುದುಕ

ಗಾಂಧಿ ಬಣ್ಣದ ಮುದುಕ ಜಾತ್ರೆಯಂಚಿನ
ಕಲ್ಲು ಕಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ನಾಲ್ಕು ರಸ್ತೆಯ
ನಡುವೆ ನಿಂತಿದ್ದಾನೆ ಗಾಂಧಿ ಪ್ರತಿಮೆಗೆ ಎದುರಾಗಿ.

ಮೇಲೆ ಸೂರಿಲ್ಲ, ಅದು ಗಾಂಧಿಯೂ ಬಯಸಿರಲಿಲ್ಲ, ಹಕ್ಕಿಹಿಕ್ಕೆ ತಲೆ ತುಂಬಾ,
ತೊಂದರೆಯಿಲ್ಲ..ಅವ ಬದುಕಿದ್ದಾಗಲೂ
ಓಡಿಸಿರಲಿಲ್ಲಾ ಅವುಗಳನ್ನು. ನಿಂತಿದ್ದಾನೆ
ಸತ್ತ ನಂತರವೂ ಬದುಕಿದ್ದವರಿಗೆ ಅನ್ನವಾಗಿ. ಕಂಡವರಿಗೋ ನಿನ್ನೆ ತಾನೇ
ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ದಕ್ಕಿದ ಅನುಭವ.

ಕ್ಷಣ ನೆನೆಸಿ ಕಿಸೆಗೆ ಕೈ ಹಾಕಿ ಕಾಸು ತೆಗೆದು
ಅದು ರೂಪಾಯಿ ಮೌಲ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆಯದ್ದು
ಎಂದು ಖಾತ್ರಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡೇ ಹಾಕುತ್ತಾರೆ ಎದುರು ಹಾಸಿದ್ದ ಬಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ, 
ತೋರುಬೆರಳು ತುಟಗೊತ್ತಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ದೇವರಿಗೆ ವಂದಿಸಿದ ಹಾಗೆ. ಅದು ಬದುಕಿದ್ದವನ
ಸಾಯಿಸಿದ್ದಕ್ಕೆ ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತದ ಒಂದು ಸಣ್ಣ
 ಕ್ಷಮೆಯ  ಕೋರಿಕೆಯೆ..? 

ನಿಂತವನು ಅಲುಗಾಡುತ್ತಾನೆ, ಕಿಸೆಯಿಂದ ಕೈ ಗೆ ಬಂದ ಕಾಸು ಮತ್ತೆ  ಜಾರುತ್ತದೆ ಕಿಸೆಗೆ ಗೊಣಗುತ್ತಾರೆ 
"ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚಿದರೆ ಸಾಲದು ಬದುಕೂ ಹಾಗೇ ಇರಬೇಕು.." ಈಗ ಗಾಂಧಿ ಗಟ್ಟಿತನ.. ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚಿದ 
ಹಸಿದ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಸವಾಲು.
ಬಂದವರೆಲ್ಲಾ ಹೀಗೆ ಆದರೆ ಹೇಗೆ..?
ಕಿಸೆಯ ಕಾಸು ಕಾಲಡಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತಿಲ್ಲಾ..?
' ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಅಲುಗಾಡದೆ ನಿಲ್ಲುವುದಕ್ಕೆ ನಾನೇನು ಗಾಂಧಿಯೇ..?' ಅವನ ಪ್ರಶ್ನೆ ಅವರಿಗೆ ಕೇಳಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡರೂ ಮತ್ತೆ ಅಲುಗಾಡುವ ಭಯ..!

ಬಟ್ಟೆ ಬಣ್ಣ ಕೋಲು ಕನ್ನಡಕ ಎಲ್ಲಾ ಅವನಂತೆ
' ಅಚಲ ನಿಲುವಿಗೆ ತೊಡಕು ಕಣ್ಣೆದುರಿಗೆ ಎಸೆದಿರುವ  ಕಾಸೇ..?' ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿದ.
ಅರಿವಿನಡಿಯಲ್ಲಿ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಗಾಂಧಿ ನಿಂತ.

ಕೊನೆಗೂ ಗಾಂಧಿ ಕಂಡು ಕೇಕೆ ಹಾಕಿದ ಜನಸ್ತೋಮ..! ನಡುವೆ " ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ತಂದುಕೊಟ್ಟವ ಇವನಲ್ಲಾ.."
ನಿನ್ನೆ ಹದಿಹರೆಯಕ್ಕೆ ಕಣ್ತೆರೆದ ಸ್ವತಂತ್ರ ಭಾರತದ
ಹುಡುಗನ ಬಿಸಿರಕ್ತದ ಮಾತು.. ಎದೆಗೆ ಕೋವಿ
ಗುರಿಯಿಟ್ಟು ನಿಂತ ಗೋಡ್ಸೆ,ಮತ್ತವನ ಪ್ರತಿಕ್ರೃತಿಗಳೂ ಕೂಡಾ ಅಲುಗಾಡಿಸಲಿಲ್ಲ ಅವನನ್ನು.

ತನ್ಮಯತೆಗೆ ಫಿದಾ ಆಗದೆ  ಜನ ..! ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ..ದೇಶ..ಸತ್ಯ .. ಅಹಿಂಸೆ.. ಅಲೆಗಳ 
ಭೋರ್ಗರೆತ ಅವರು ಎದೆಯಲ್ಲಿ..ಕಿಸೆಯ ಕಾಸೀಗ ಎದುರು ಹಾಸಿದ್ದ ಬಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ರಾಶಿ ರಾಶಿ..!
ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚಿದವ ಈಗ ಗಾಂಧಿಯೊಳಗೆ ಲೀನ..
 ಬದುಕು ಮರೆತ, ಗಾಂಧಿ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಬೆರೆತ..
ಜಾತ್ರೆ ಮುಗಿದು ಕರಗಿತು ಜನ.. ಇಳೆಗೆರಗಿದ
ಇರುಳಿನ ತಣ್ಣನೆ ಸುಳಿಗಾಳಿಗೆ ಎಚ್ಚರ..ಕಣ್ತೆರೆದರೆ..
ಎದುರು ಹಾಸಿದ ಬಟ್ಟೆಯ ಮೇಲಿನ ಕಾಸು
ಒಂದೂ ಇಲ್ಲಾ...!
ಅವನಿಗೆ ಬೇಸರವಾಗಲಿಲ್ಲ.
         ಕ್ಷಣ ಗಾಂಧಿಯೊಂದಿಗಿದ್ದನಲ್ಲಾ.