ಓಟದ ಯುಗಧರ್ಮ 

ಉಪನ್ಯಾಸಕರಾಗಿ ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿಜೀವನವನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದ ಎನ್. ಎಸ್. ಶ್ರೀಧರಮೂರ್ತಿ ಅವರು ಕಳೆದ ಎರಡು ದಶಕದಿಂದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪತ್ರಿಕೋದ್ಯಮವನ್ನು ಉಳಿಸುವಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ಪತ್ರಿಕೆಗಳ ಮೂಲಕ ಶ್ರಮಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ‘ಸಿಂಹಾವಲೋಕನ, ನಗುವ ನಯನ ಮಧುರ ಮೌನ, ಮಂಜುಳಾ ಎಂಬ ಎಂದೆಂದೂ ಮರೆಯದ ಹಾಡು, ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಂವಾದ, ಹಾಡು ಮುಗಿಯುವುದಿಲ್ಲ, ಸಿನಿಮಾ ಎನ್ನುವ ನಾಳೆ’ ಅವರ ಪ್ರಮುಖ ಕೃತಿಗಳು. ಅವರ ‘ಓಟದ ಯುಗಧರ್ಮ’ ಕವಿತೆ ಇಲ್ಲಿದೆ.

ರಾಹುಲ್ ಎಂಬ ಹುಡುಗ
ಪುಟಿದೆದೆದ್ದು ಬಂದ ಚೆಂಡನ್ನು
ತದೇಕ ಚಿತ್ತದಿಂದ ಕಾದು-
ಅದಕ್ಕೆ ಸಲ್ಲಿಸ ಬೇಕಾದ ಗೌರವ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಿದ್ದ
ಈ ರಾಹುಲ್ ಎಂಬ ಹುಡುಗ
ಈಗ ಬ್ಯಾಟ್ ಬೀಸಿ ರನ್‍ನ ಹೊಳೆ
ಹರಿಸುವ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ದೂಡಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ.
ಒಂದೊಂದೇ ಇಟ್ಟಿಗೆಯ ಕಟ್ಟಿ
ಮಹಲನ್ನು ಕಟ್ಟುವ ಕಲೆಯಲ್ಲಿ
ಪರಿಣಿತನಾದವನಿಗೀಗ
ಗಾಳಿ ಗೋಪುರ ಕಟ್ಟುವ ಕಾಯಕ.

ಇರುವುದೇ ಇಪ್ಪತ್ತು-
ಕೊಂಚ ಆಯ ತಪ್ಪಿದರೂ ಅಪತ್ತು
ಸುಳಿಯ ಸೆಳೆತದ ನಡುವೆ
ಹುಡುಗ ಧ್ಯಾನಿಸುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ
ಬೀಸುವುದೇ ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿ
ಧ್ಯಾನ ಮರೆತಾಗ-
ಬಿಳಿಚೆಂಡು ಮೇನೆಕೆಯಾಗಿ ಕಾಡಿದ ಇತಿಹಾಸವೂ ಇದೆ.
ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಹುಡುಗನನ್ನು ಹೊರ ದಬ್ಬಲಾದ ಪ್ರಸಂಗವೂ
ಪುಟ ತಿರುಗಿಸಿ ನೋಡಿದರೆ ಸಿಕ್ಕುತ್ತದೆ.

ಮತ್ತೆ ಹಗ್ಗ ಜಗ್ಗಾಟದಲ್ಲಿ ಗೆದ್ದಿದ್ದಾನೆ ಹುಡುಗ
ನಾಯಕನಾಗಿ ಮುನ್ನೆಡೆಸಿದ್ದಾನೆ ಹಡಗ.
ಬೇಡ ಎಂದವರಿಗೂ ಬೇಕು ಎನ್ನಿಸಿದ್ದಾನೆ
ಮತ್ತೆ ಅಂಕದ ಪರದೆ ಮೇಲೇಳುತ್ತಿದೆ.

ಆದರೂ
ಈ ಓಟದ ಬದುಕು
ಎಷ್ಟೊಂದು ರಾಹುಲನಂತಹ
ಧ್ಯಾನಸ್ಥ ಮನಸ್ಸುಗಳನ್ನು ಬಲಿ ಕೇಳುತ್ತದೆ?
ಕೊಂಚ ನಿಂತು ಯೋಚಿಸಲು ನಮಗೂ ಬಿಡುವಿಲ್ಲ
ಏಕೆಂದರೆ
ಓಟವೇ ಈಗ ಯುಗಧರ್ಮ!

ಕಲಾಕೃತಿ : ಎಸ್. ವಿ. ಹೂಗಾರ್‌